isfahan.blogsky.com

shereparsi.blogsky.com

آتـش آه - شعر و ادبیات

http://shereparsi.blogsky.com/1388/07/05/post-147

اینجا فقط با دل وارد شوید. خانمانسوز بود آتش آهی گاهی. نالهای میشکند پشت سپاهی گاهی. گر مقد ر بشود سلک سلاطین پوید. سالک بی خبر خفته براهی گاهی. قصه یوسف و آن قوم چه خوش پندی بود. به عزیزی رسد افتاده به چاهی گاهی. هستیام سوختی از یک نظر ای اختر عشق. آتش افروز شود برق نگاهی گاهی. روشنی بخش از آنم که بسوزم چون شمع. رو سپیدی بود از بخت سیاهی گاهی. عجبی نیست اگر مونس یار است رقیب. بنشیند بر گل، هرزه گیاهی گاهی. چشم گریان مرا دیدی و لبخند زدی. دل برقصد به بر از شوق گناهی گاهی. اشک در چشم، فریبندهترت میبینم.

abho.wordpress.com

; | جهانگرد

https://abho.wordpress.com/2012/12/05/195/attachment/1060

نوشتن دیدگاه ». هنوز دیدگاهی داده نشده است. Feed for comments on this post. پاسخی بگذارید لغو پاسخ. دیدگاهتان را اینجا وارد نمایید. در پایین مشخصات خود را پر کنید یا برای ورود روی شمایلها کلیک نمایید:. نشانی هرگز عمومی نمیشود). شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری WordPress.com خود هستید. ( بیرون رفتن. شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Twitter خود هستید. ( بیرون رفتن. شما در حال بیان دیدگاه با حساب کاربری Facebook خود هستید. ( بیرون رفتن. درحال اتصال به %s. ماجراهای سفید برفی در فرنگستان.

shereparsi.blogsky.com

من شیرازی نیستم ولی شیراز را بسیار دوست دارم ... - شعر و ادبیات

http://shereparsi.blogsky.com/1392/01/25/post-152

اینجا فقط با دل وارد شوید. من شیرازی نیستم ولی شیراز را بسیار دوست دارم . هرجا که لاله ئی به چمن ناز می کند. شهباز خاطر ه ر ه شیراز می کند. د ل درهوای زادگ ه م س خت می ط پ د. جایی که گ ل مشام د ل م باز می کند. عطر گیاه کودکیم آورد بیاد. با غمزه ئی که نرگس شیراز می کند. شهر گل است و سوسن و یاران گ لع زار. بلبل چه خوش ت ر ن م آواز می کند. خاکش که مدفن دل شیدای حافظ است. شعرش که جذبه سخن آغاز می کند. شبهای پ رستاره شهرم ندیده ئی. آن عشوه ها که ا خگر طن از می کند. مرغ سحر که ناله ی شبگیر او غم است. آب طلب نک...

shereparsi.blogsky.com

به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار - شعر و ادبیات

http://shereparsi.blogsky.com/1388/07/21/post-148

اینجا فقط با دل وارد شوید. به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار. به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار. که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار. همیشه بر سگ شهری جفا و سنگ آید. از آنکه چون سگ صیدی نمیرود به شکار. نه در جهان گل رویی و سبزهی زنخیست. درختها همه سبزند و بوستان گلزار. چو ماکیان به در خانه چند بینی جور؟ چرا سفر نکنی چون کبوتر طیار. ازین درخت چو بلبل بر آن درخت نشین. به دام دل چه فروماندهای چو بوتیمار؟ زمین لگد خورد از گاو و خر به علت آن. که ساکنست نه مانند آسمان دوار. گرت هزار بدیعالجمال پیش آید. مباش غره که...

abho.wordpress.com

نجات جهان ! | جهانگرد

https://abho.wordpress.com/2013/09/18/201

سپتامبر 18, 2013. 8212; جهانگرد @ 1:34 ب.ظ. اینیاتسیو سیلونه در «نان و شراب» می گوید:»اینک پانزده سال است که انقلابی است و انقلابی بودن حرفه او شده است . وا اسفا بر پیشه ای که هدف آن «نجات جهان » باشد! چه نجات دیگران منجر به نجات شخص می شود.». نیز بوده اند کسانی که صد پشت غریبه بوده اند با هرچه سیاست و سیاستمدار است. غریبه بوده اند با هرچه این جهانی و مدرن است . هر دو نمونه را دیده ایم و شنیده ایم که به بن بست و ناکامی رسیده اند. گاه این نافرجامی را به گردن شرایطی بهتر یا نبودن برخی مولفه ها می اندازند!

shahr-e-raz.blogsky.com

SHIRAZ

http://www.shahr-e-raz.blogsky.com/1387/07

تاریخچه شیراز پس از اسلام. در قرن سیزدهم میلادی . . . نوشته شده در چهارشنبه 10 مهرماه سال 1387 توسط. شیراز، نامی خیال انگیز. در افسانه ها آمده است که شیراز فرزند تهمورس (از پادشاهان سلسله پیشدادیان) شهر شیراز را تأسیس کرد و نام خود را بدان بخشید. به روایتی دیگر، نام این دیار، شهرراز بوده که به اختصار شهر از و شیراز خوانده شده است. آخرین کلام این که در اشعاری از شاهنامه فردوسی، استاد حماسه سرای طوسی، به مناسبت هایی از شیراز یاد شده، مثلا راجع به شیراز در عهد کیانیان آمده است:. دوهفته در این نیز بخشید مرد.

shereparsi.blogsky.com

امشب همه غم های عالم را خبر کن ! - شعر و ادبیات

http://shereparsi.blogsky.com/1388/07/05/post-146

اینجا فقط با دل وارد شوید. امشب همه غم های عالم را خبر کن! امشب همه غم های عالم را خبر کن! بنشین و با من گریه سر کن، گریه سر کن! ای میهن، ای انبوه اندوهان دیرین! ای چون دل من، ای خموش گریه آگین! در پرده های اشک پنهان، کرده بالین! ای میهن، ای داد! از آشیانت بوی خون می آورد باد! بربال سرخ کشکرت پیغام شومی است! آنجا چه آمد بر سر آن سرو آزاد؟ ای میهن، ای غم! چنگ هزار آوای بارانهای ماتم! در سایه افکند کدامین ناربن ریخت. خون از گلوی مرغ عاشق؟ مرغی که می خواند. مرغی که می خواست. ای میهن، ای پیر. س س سردم شده.

shereparsi.blogsky.com

خواب و خیال - شعر و ادبیات

http://shereparsi.blogsky.com/1387/10/26/post-145

اینجا فقط با دل وارد شوید. نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت. پرده ی خلوت اینغمکده بالا زد و رفت. کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد. خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت. درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد. آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت. خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد. که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت. رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد. چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت. بود ایا که ز دیوانه ی خود یاد کند. آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت. سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش.

abho.wordpress.com

یک پذیرایی ساده | جهانگرد

https://abho.wordpress.com/2013/05/16/198

مه 16, 2013. 8212; جهانگرد @ 6:31 ب.ظ. برادری برای مطامع شخصی حاضر می شود به قرآنی که به آن معتقد است قسم یاد کند که ق رانی از پولی را که می گیرد به برادرش ندهد! این یگانه شرط بدست آوردن این پول باد آورده است! او قسم یاد می کند چون پای نفع شخصی در میان است بنا بر این برادری را با کارد عقیده ذبح می کند. هنوز معتقدم در اختیار داشتن پول به آدم قدرت می دهد و نبودش گاه انسان را چنان نیازمند می کند که برای یافتنش و یا هنگام رسیدن به آن دیوانه می شود و فاجعه می آفریند. نوشتن دیدگاه ». هنوز دیدگاهی داده نشده است.