endlife.blogfa.com

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9201.aspx

سه چهار سالی میشد که خانواده آقای عرب به محله ما اسباب کشی کرده بودند . آقای عرب معلم دبستان پانزده خرداد بود و همه اهالی محله آقای معلم صدایش میکردند.آن روزها هیچ کس نمیدانست که آنها در محل ما چه میکنند.نه خودشان و نه بچه هایشان شبیه ما لباس نمیپوشیدند .حتی مثل ما حرف نمیزدند.اسمهایشان هم شبیه اسمهای ما نبود! آنها تهران فامیل داشتند . دخترشان مدرسه میرفت و در کوچه دوچرخه سواری میکرد! محله ما جزء شهر به حساب می آمد اما هیچ کس ماشین نداشت ، حتی آقای معلم! همه مرغ و خروس و سگ و گاهی اسب داشتند. آنها در آهن...

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9212.aspx

چشمانش را باز کرد. روز آمده بود.روبرو نور آفتاب بود که. پنجره را لگدمال میکرد. اما پشت سر چشمانش بالهای پروانه. شب،زهر تاریکی اش را در جان کابوسهایش ریخته بود و رفته. حتی آفتاب هم از این رویاهای سیاه وحشت داشت. قصد داشت پروانه های معلول را در رختخواب جا بگذارد و گرد. و خاک نبرد با شب را از صورتش بشوی د. آینه که راستگوترین بود قد برافراشت و با نیشخند گفت :پیر شده ای هااااا. عجب رفیق تلخی بود این آینه. اما مثل خدا بود.قهر ناپذیر. زندانی اش کرد و رفت تا فراموش کند.رفت تا انسان باشد.مثل روز های دیگر!

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9203.aspx

هر از گاهی کیسه زندگی ام را درون الک میریزم و میتکانم .شادیها را جدا میکنم و دردها را دورمیریزم . امشب نوبت تو بود.الک مخصوصت را آوردم و اینبار ذره بین هم داشتم .حسابی تکاندمت.پر از خاطره بودی برایم. تمام لبختدهایم با تو از الک فرو ریخت و خاک شد . اشکهایم تکه سنگ درشتی شد و باقی ماند! خاکهای شادیهایمان را روی قلبم ریختم تا همیشه از عشق مدفون باشد . اما سنگ اشکها و کینه هایم همیشه در جیبم است تا روزی که ببینمت و با این تکه سنگ سرت را بشکنم! نوشته شده در چهارشنبه هشتم خرداد 1392ساعت 4:44 PM.

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9103.aspx

همیشه دلم میخواست میتوانستم با یک عملیات مخفیانه آهن ربای. مخصوصی در مغزش نصب میکردم که قابلیت جذب جمله ها و کلمه های. مرا داشت و حق فراموش کردن من و احساساتم را از او سلب میکرد! فراموشم شده بود که روزی عهد بستم که از زیر ذره بین گذاشتن. ناخالصی هایش دوری کنم و به قول مردم عادی ،تا آخرین روز عمرم ، تا. مرگ ، با او عاشقانه سر کنم . اما بعد ها هر نگاهی که به او میکردم ، چشمانم انگار که سرا پا ذره بین. بود و او حتی دیگر ذره ای هم خالصی نداشت . همه وجودش را ناخالص. میدیدم .به قول همان مردم عادی ، تنفر! این ت...

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9306.aspx

حالا که گم شده ام ، چرا هیچ کس پیدایم نمیکند؟ آن روزهای لیمویی تلخ و شیرین هم گذشت. آن روزها که هر رهگذری فانوسی خاموش به دستم میداد. تا باز زخم زبانهایتان را کنار جاده هایم دفن کنم؟ اینجا را نمیشناسم . چرا ساکتید؟ سنگهای سنگسارتان را چه کردید؟ فریاد سپرهای سکوتتان بیداد میکند ! نقطه ای که ایستاده ام ، حتی زمان هم فانوس ندارد. پس مدارک قضاوت و وکالتتان چه شد؟ نکند آنها هم تاریخ مصرف داشتند؟ حال که من ، از گ لخانه ، به گ ل خانه رسیده ام ! راه کجا را کشیده اید و میروید. بیایید . بیایید و قله را ببینید .

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه... - زن

http://www.banooyegham.blogfa.com/post-80.aspx

زن مدتها بود که زن بود، لبانش سرخ بود و انگشتانش دراز و باریک ، همیشه الماس سوار . مژگانش بلند و ابروانش کمان . دامنش رنگین کمان خانه بود و چشمانش چراغانی شبهای تاریک مرد ش. او زن بود ، و پوست لطیف و بلورینش هر لحظه زن بودنش را فریاد میزندند و شیطنت های رندانه اش هر روز مهر زنانگی پای دفتر عمرش میزدند . آشپزی که میکرد ، انگار اکسیر های جادوئی اش تمامی نداشت . آخر او یک زن بود! وقتی میرقصید ، همه میرقصیدند . حتی مرغ عشقهای زندانی . آنها که از قدیم هم عاشق بودند! خنده هایش را همه میدیدند و میشکفتند .

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9302.aspx

حالمان بسیار خوب است، ملالی نیست ، حتی دوری شما را عادت کرده ایم. شادی سر سبد خانه هایمان است. همسایه به خونمان تشنه نیست. دلش برایمان غش میرود. تمام دزدان دستانشان را با آب پاک دریای ابد شسته اند . نسل همه کلاه ها منقرض شده ، دیگر کسی کلاه تنگ و گشاد روی سر آن یکی کاشت و برداشت نمیکند! ختده های خالص و بی دغدغه مجانی شده . همه دارند . خیانت . حتی از فرهنگ لغات فراری شده . وای که همه مردان و زنان م هر بزرگ و طلایی وفا را به پیشانی داغ کرده اند . اینجا فقط پیر ها میمیرند ، آنها هم حتی دیر میمیرند!

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9101.aspx

وقتی دختر کوچک بود! مادرش گفته بود ، مو هائی که از روسری بیرون می افتد ، در آن دنیا تبدیل به مار. کابوس فجیعی بود . تصور هجوم مار ها به چشمانش ، همه زیبائی موهای سیاهش را که روی پیشانی. اش افشان میشد ، تبدیل به افسانه تلخی میکرد و بر خلاف میل قلبی اش ، که. دوست داشت مثل دیگر همکلاسی هایش باشد ،. مقنعه سیاه را تا روی. نماز هایش از هفت سالگی به وقت خوانده شده بود .روزه گرفتن از همان سن و. سال برایش عادی بود . به قول مادر ، با اراده بارش آورده بود! مینشست را امر به معروف کند! تا شاید پسر های نوجوان سر.

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه...

http://www.banooyegham.blogfa.com/9211.aspx

زن مدتها بود که زن بود، لبانش سرخ بود و انگشتانش دراز و باریک ، همیشه الماس سوار . مژگانش بلند و ابروانش کمان . دامنش رنگین کمان خانه بود و چشمانش چراغانی شبهای تاریک مرد ش. او زن بود ، و پوست لطیف و بلورینش هر لحظه زن بودنش را فریاد میزندند و شیطنت های رندانه اش هر روز مهر زنانگی پای دفتر عمرش میزدند . آشپزی که میکرد ، انگار اکسیر های جادوئی اش تمامی نداشت . آخر او یک زن بود! وقتی میرقصید ، همه میرقصیدند . حتی مرغ عشقهای زندانی . آنها که از قدیم هم عاشق بودند! خنده هایش را همه میدیدند و میشکفتند .

banooyegham.blogfa.com

سکوت شبانه... - خواب

http://www.banooyegham.blogfa.com/post-79.aspx

این خوابی که نامش را دنیا گذاشته اند، از کدام پنجره باید دید؟ در کدامین لایه این خواب سنگین گم شده ایم؟ شاید هم شب دراز دنیا به نیمه رسیده باشد و وقت بیداری نزدیک! اما من هنوز در جنین سیاست در جا میزنم. نمیدانم کدام صفحه دین را باید ورق زد؟ شاید از همان روز اول که خوابیدیم ، همگی مدرک جنگ را گرفته بودیم . من اما هنوز ابتدائی صلح را هم نخوانده ام! همه زاد و ولد را میدانستند. اما پدرم هم نمیدانست کدام پنجره را باید باز کرد . شاید هم خواب مانده باشم. نوشته شده در پنجشنبه بیست و سوم آبان ۱۳۹۲ساعت 19:2 PM.