takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Ιουλίου 2012
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2012_07_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Πέμπτη, 26 Ιουλίου 2012. Don’ t you ever meet me. Σάββατο, 21 Ιουλίου 2012. Καμιά φορά η πραγματικότητα είναι τόσο δύσκολη που γίνεται αβίωτη. Και τότε η φαντασίωση θριαμβεύει. Επιζούμε επειδή υποκρινόμαστε. Κάνουμε σα να. Μη συμβαίνει αυτό που όντως. Μόνο αν αντέξεις την έκθεση στον άλλον. Πέμπτη, 5 Ιουλίου 2012. Ο χρόνος είναι άβυσσος. Ξεχνώ πολύ θυμάμαι πιο πολύ ταλαντεύομαι. Ανάμεσα στους χρόνους των ρημάτων. Κι όμως είναι μερικά πράγματα που δε θα σου τα πω. Ελπίζω ήδη να ήξερες.
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Οκτωβρίου 2012
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2012_10_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2012. Μια μικρή μεγάλη χαρά. Κυκλοφορεί συχνά στους γύρω δρόμους. Δε βγαίνει μετά τις 6 απ το σπίτι. “Δε θέλω να πεθάνω τόσο νέος και όμορφος”, μου λέει. Κι εγώ λέω ότι αυτό είναι απαγόρευση κυκλοφορίας. Λέω ότι το τραύμα είναι να χάνεις ζωτικό χώρο. Δε λέω, και χώρο για τις πορείες σου. Αλλά εδώ οι άνθρωποι δεν μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους. Τι περιμέναμε δηλαδή;. Έτσι μου είπε ρε φίλη. Κι ακόμα νιώθω τη δύναμή του σαν αντιστάθμισμα στη φρίκη. Στο τέλος όλ...
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Οκτωβρίου 2014
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2014_10_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Παρασκευή, 31 Οκτωβρίου 2014. Έξω το σταχτί φως πραγμάτων σαν πράγματα πεθαμένα σε λιμνασμένα νερά. Να μην παίζει κάποιος άντρας, εγώ όμως συνδυάζω δύο αναμνήσεις μέσα μου κι ας ταράζεται η αλήθεια. Ο Άλκης έρχεται με τον Ναδίρ, τον σκύλο που τον συνοδεύει και είναι αχώριστοι οι δυο τους. Του έδωσε αυτό το όνομα για να θυμάται το σημείο ναδίρ της ζωής του, το σημείο στο οποίο η ίδια του η ύπαρξη κρεμιόταν από μια κλωστή, ξέρω ξέρω, είχα πει. 171;Θα μου παίξεις πιάνο;. Έφυγα βράδυ, είχ...
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Δεκεμβρίου 2012
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2012_12_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Σάββατο, 15 Δεκεμβρίου 2012. Ούτε καν η σιωπή. Κι ούτε μια λέξη στην οθόνη. Παρασκευή, 7 Δεκεμβρίου 2012. Σαν χαρτί με σκίζουν. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Ούτε καν η σιωπή. Η λίστα ιστολογίων μου. ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ZEN. Πριν από 4 εβδομάδες. Πριν από 1 μήνα. Abravanel, the Blog. Greek Minister accuses Jews of stealing the Holocaust (seriously). Πριν από 2 μήνες. Ρομπέρτο Μπολάνιο – Το μυστικό του κακού. Πριν από 3 μήνες. You have to let go. Πριν από 3 μήνες. Πριν από 3 μήνες.
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Ιουλίου 2013
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2013_07_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Δευτέρα, 29 Ιουλίου 2013. Άπειροι (αποκλεισμένοι) τρόποι να υπάρχεις. Παρασκευή, 19 Ιουλίου 2013. Το βιολί και το νερό. Βιολί – νερό. Στάξε λίγες σταγόνες στα χείλη μου. Τα χείλη μου καίνε. Τα κομμάτια της εικόνας του στα χείλη μου. Γυμνή ζωή μες στην καρδιά μου. Ο έρωτας δεν επιστρέφει ποτέ στο πρόσωπό μου. Στάξε βιολί σαν νερό καίνε τα χείλη τα δάκρυα. Τετάρτη, 17 Ιουλίου 2013. Από δω μέχρι όλα τα λιμάνια. Πώς άρχισαν όλα αυτά;. Τώρα το προτιμάς. Καμιά φορά το προτιμάς. Δεν είχε τίπ...
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Ιουνίου 2013
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2013_06_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Τρίτη, 11 Ιουνίου 2013. Που υποφέρει. Δοκιμ. Παρασκευή, 7 Ιουνίου 2013. Οι πόλεις (λίγο χαμένες, λίγο κερδισμένες). Ο Χριστός Πειραιάς μου. Πάει ο Πειραιάς με το ρολόι του,. Ο Πειραιάς που μας ανέθρεψε, που μας κανάκεψε,. Ο Πειραιάς με το μουστάκι το παχύ, τους λούστρους, το χασίσι. Αχ, πάει σαν τη μοτοσυκλέτα ενός νεκρού,. Της πήρανε τα λάστιχα, το καθρεφτάκι, τα εξαρτήματα,. Έμεινε μόνο ο σκελετός της,. Κάποιος τη σπρώχνει στο νερό,. Και αργά, βυθίζεται μετά, στο βούρκο. Καλόβουλους...
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Δεκεμβρίου 2014
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2014_12_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Τρίτη, 23 Δεκεμβρίου 2014. Ακούγεται σαν ψέμα, αλλά εγώ γεννήθηκα στη συνοικία του Εμπαλάδος. Το όνομα λάμπει όπως το φεγγάρι. Το όνομα, με το κέρατό του, ανοίγει δρόμο μες στο όνειρο, κι ο άνθρωπος προχωράει μέσα απ' αυτό το μονοπάτι. Τρεμάμενο μονοπάτι. Πάντα σκληρό. Το μονοπάτι που οδηγεί ή βγάζει από την κόλαση. Εκεί καταλήγουν όλα. Να πλησιάζεις ή ν' απομακρύνεσαι από την κόλαση. Μίλησέ μου για σένα. Τι θες να μάθεις; Ξέρεις πώς με λένε, πού μένω και πού δουλεύω. Γιατί άρχισαν όλ...
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Μαΐου 2013
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2013_05_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Παρασκευή, 3 Μαΐου 2013. Μεταφορές (εγώ σαν άλλη πάντοτε). Elaine Scary - The body in pain. Σαν μωρό που παίζει με μαχαίρια. Εσύ;. Σα μαχαίρι στην κοιλιά ενός μωρού. Δεν μπορώ να ακούω τον μετρονόμο. Είναι μπάτσος του χρόνου. Πρέπει έστω και με σπασμένα φτερά να πετάω. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Μεταφορές (εγώ σαν άλλη πάντοτε). Η λίστα ιστολογίων μου. ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ZEN. Πριν από 4 εβδομάδες. Πριν από 1 μήνα. Abravanel, the Blog. Πριν από 2 μήνες. Πριν από 3 μήνες. Πριν από 3 μήνες.
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Ιανουαρίου 2015
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2015_01_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Σάββατο, 3 Ιανουαρίου 2015. Ο χειμώνας στα σπίτια των ποιητών. Ο ΕΧΓονατάς είναι στο σπίτι του. Φτιάχνει τον κήπο, ταίζει τις γάτες. Λάμπει λάμπει τα βράδια ανάβει κεριά κι ακούει τον εαυτό του να μιλά:. Με βασανίζει η αγάπη. Στο μεταξύ έσβησαν τα φώτα της πόλης. Έτσι γράφεις στο ρώσικο ποίημα. Αν με πούνε τρελό εξήγησέ τους. Δεν ένιωθα το χρέος σου, είχα δικό μου πόνο. Συγγνώμη που έζησα τόσο μοναχικά. Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom). Ο χειμώνας στα σπίτια των ποιητών. ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ZEN.
takarfiaapomesa.blogspot.com
τα καρφιά από μέσα: Νοεμβρίου 2012
http://takarfiaapomesa.blogspot.com/2012_11_01_archive.html
Τα καρφιά από μέσα. Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2012. Μια χάρη ζητώ: σαν με δεις να σπαράσσω και φρυγμένος να κείτομαι, σκύψε λίγο, υποκρίσου πως μου δίνεις ένα φίλημα. Κλαίρη Μητσοτάκη, Μετάλλια. Υπήρξαν στιγμές που αν είχα κάποιον να ζητήσω το έλεος του θα έπεφτα στα πόδια του. Αν είχε νόημα κάπου να στραφώ δε θα ’δειχνα καμία περηφάνεια. Για να είμαι ειλικρινής, μια που τα ψέματα με αγχώνουν. Μα δεν υπήρχε ούτε μία πίστη έξω από μένα. Να νιώθεις τόσο ευάλωτη που τίποτα να μη σε βοηθάει. ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ ΤΟΥ ZEN.
